Joanna „Asia” Miszczuk (czyli ja) urodziła się 17 listopada 1964 roku we Wrocławiu. Sytuacja rodzinna sprawiła, że liceum kończyłam w Mińsku Mazowieckim. Tam, w burzliwych czasach schyłku PRL-u, miałam szczęcie uczyć się pod kierunkiem wspaniałych pedagogów: polonistki pani Elżbiety Janke, historyczki, pani Jadwigi Suchockiej i łacinniczki, pani Małgorzaty Gutowskiej Adamczyk. Na studia wróciłam do Wrocławia, gdzie oprócz tytułu magistra pedagogiki zdobyłam również dyplom stenografa i technika biurowego, który stanowił podstawę w moim późniejszym życiu zawodowym. Już w okresie studiów pisałam swoje pierwsze teksty kabaretowe. Intensywnie uczestniczyłam też w życiu organizacji studenckiej ZSP i klubu studenckiego „Index”. Organizowałam liczne imprezy kulturalne i prowadziłam kawiarnię studencką. 
Po studiach zaczęły się podróże głównie związane z życiem zawodowym. Wraz z mężem Robertem prowadziliśmy własne firmy w branży budowlanej, gastronomii i kulturze. Do Polski wróciłam w 1998 roku, a rok później urodziła się moja jedyna córka Zuzanna Maria. 

 Mieszkałam w Polsce, Niemczech i Francji. Mówię pięcioma językami i mam wiele zawodów. Czytam wszystko, najchętniej książki z zakresu historii i religii. Lubię fantastykę, dobrą muzykę niezależnie od gatunku i kocham Joannę Chmielewską miłością wielką i niezmienną. Nie lubię gotowania i nie gotuję! Nadużywam coca coli, palę papierosy, bo lubię. Z alkoholu umiarkowanie używam rumu – no bo przecież trzeba być piratem!

 Pierwszą powieść, Ponura rzeczywistość, napisałam w Niemczech w latach dziewięćdziesiątych dla męża. Długo nie byliśmy w kraju i zabrakło nam polskojęzycznych książek do czytania – to mu napisałam „śmieszną” historię o przygodach nastolatek.

  Pierwszy tom sagi, powieść Matki, żony, czarownice napisałam już w roku 2005 i wysłałam bez wielkich nadziei do czterech dużych wydawnictw. Odpowiedź od wydawnictwa „Prószyński i S-ka” przyszła po czterech latach, kiedy już mieszkałam i pracowałam w Berlinie. I tak zaczęła się przygoda z pisaniem nie tylko dla wąskiego kręgu znajomych i rodziny, ale dla wielkiej rzeszy wspaniałych czytelników.  
W latach 2009 – 2016 powstały kolejne powieści sagi „Sekret dziedzictwa” – Zalotnice i wiedźmy oraz Córki swoich matek. Moje wyprawy do Azji zaowocowały książkami Nefrytowa Szpilka, inspirowana postacią ostatniej cesarzowej Cixi, oraz Dwie rodziny nawiązujące do historii Kambodży. 

 Według mnie, moją najbardziej interesującą i wartościową książką jest Wyspa, która łączy w sobie wiele gatunków literackich od utopijnej fantastyki poprzez powieść historyczną aż po powieści akcji.

 Czwarta i wcale nie wiadomo czy ostatnia część sagi powstała w roku 2023, kiedy po latach intensywnej i pełnej sukcesów pracy zawodowej wreszcie znowu miałam czas na pisanie dla przyjemności. 
Od wielu lat jestem w związku z kochajacym partnerem, również pisarzem, mieszkamy w Berlinie. Dorosła już i samodzielna córka wspiera moją twórczość, tworząc dla mamy drzewa genealogiczne i strony internetowe naszych „literackich rodzin”.  Moja Mama, Irena, mieszka we Wrocławiu i propaguje dzieła córki wśród studentów Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Jest moją największą i najwierniejszą fanką. Obecnie studiuję analizę danych i nie robię wielkich planów na przyszłość. Życie jest takie ciekawe, co mi jeszcze przyniesie?