Sekret Dziedzictwa - Joanna Miszczuk

 

Kolejna wizyta w Rzymie zmotywowała mnie do napisania jeszcze jednej części sagi. Zarzekałam się, że już więcej tomów nie będzie, że jest tyle innych interesujących tematów i że nie mam już czasu na pisanie. Akurat! W zeszłym roku we wrześniu Zuzia wyciągnęła mnie do Rzymu. Wielkich emocji się nie spodziewałam, gdyż znam i lubię to miasto. Przemaszerowałam je na piechotę wzdłuż i wszerz, więc co mnie tam miało jeszcze po raz kolejny zainspirować?

A jednak! Rzym oczami mojej córki to był Rzym Berniniego, miasto wspaniałych architektów i muzyków. No i nie zapominajmy, miasto Olimpii Maidalchini! I jak w tych warunkach miałam nie napisać kolejnej części sagi?!  Na dodatek wyrodne dziecko zarzuciło mi „chachmęcenie” i historyczną niekonsekwencję. No bo jeśli już mieszam w życiorysach znanych postaci, to powinnam rzetelnie trzymać się faktów, nawet jeśli je trochę zmieniam. A na przykład rzeczywista prababcia Olimpia miała więcej dzieci, nie tylko jedną jedyną Marię Flaminię. No dobrze, wyraziłam skruchę, obiecałam poprawę i napisałam czwartą część.

A wtedy się zaczęła prawdziwa zabawa. Moja córka Zuzanna, moja mama Irena i moja najlepsza przyjaciółka Jola naprawdę są otrzaskane z bohaterkami sagi, więc powinny się były w nich połapać. Niestety, pogubiły się kompletnie. Okazało się, że bez genealogii ani rusz. I tu pojawił się problem, bo takie sensowne drzewo genealogiczne, żeby coś było widać, musiałoby być formatu plakatów wyborczych.
Na szczęście mamy Internet, a Zuzia, najlepiej z nas wszystkich ogarniająca technologię, czuła się niejako współodpowiedzialna za sytuację, bo w końcu to ona mnie podpuściła tym Rzymem. Dlatego teraz z dumą prezentujemy wam genealogię bohaterek sagi „Sekret dziedzictwa”.